پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

محمدباقر نوبخت، رئیس اسبق سازمان برنامه و بودجه معتقد است که در روز‌های گذشته، اظهارات غیرقابل استناد و مبهمی درباره صندوق توسعه ملی و نحوه هزینه‌کرد آن مطرح شده که بیشتر از آنکه راهگشا باشد به ابهامات موجود دامن می‌زند.نوبخت، موضع‌گیری‌های اخیر درباره عملکرد دولت گذشته در موضوع صندوق توسعه ملی را «یک‌طرفه» و پر از «ابهام» دانسته و می‌گوید: «استفاده از کلمه تاراج و غارت و این‌ها برای کاری که با اذن رهبری انجام شده و در شرایط بحرانی شدیدترین تحریم‌ها انجام گرفته، فقط القای شبهه و یکجانبه‌نگری است.اگر دوستان اسنادی دراختیار دارند به‌طور شفاف اعلام کنند که چقدر از این منابع را دولت برداشت کرده و چقدر به بخش خصوصی داده شده و اصلا چرا برنگشته است؟ چون طبق قانون، بخش خصوصی بعد از دریافت تسهیلات ارزی باید به صورت ارزی این پول را برگرداند. بنده به عنوان رییس اسبق سازمان برنامه و بودجه مطلع هستم که برخی تسهیلات‌گیرندگان ارزی، وامی که گرفته‌اند را پس نداده‌اند. خوب است مسوولان فعلی صندوق توسعه ملی، به جای یکجانبه‌گرایی، شفاف عمل کرده و نام این شرکت‌ها را اعلام کنند.»

درحالی‌که هنوز آثار تحریم‌های پیشین از چهره اقتصاد کشور رخت نبسته بود، دونالد ترامپ به‌صورت یک‌جانبه برجام را کنار گذاشت تا بار دیگر سایه تحریم‌ها بر اقتصاد کشور سنگینی کند. بسته شدن گشایش‌های حاصل از برجام، اقتصاد ایران را بار دیگر در وضعیتی شبیه به سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۲ قرار داده است. در چنین شرایطی این سوال مطرح می‌شود که رژیم سیاستی مناسب برای مهار قدرت تخریب تحریم‌ها چیست؟ نگاه به تجربه دوره پیشین تحریم‌ها نشان می‌دهد که اتخاذ رویکرد کج‌دار و مریز، نداشتن تصویر درست از میزان امتداد آثار تحریم و نبود بسته سیاست هماهنگ و همه‌جانبه در حوزه پولی، مالی و تجاری باعث شد تا واکنش سیاست‌گذار در برخی از موارد خود به عاملی برای تشدید آثار تحریم‌ها تبدیل شود.